Στηρίζουμε και συμμετέχουμε στο διήμερο κινητοποιήσεων των Συλλογικοτήτων και Πρωτοβουλιών για την Υπεράσπιση των Βουνών, στις 18/19 Μάη, για την Καζάρμα στ’ Άγραφα.
Οι ασκοί του Αιόλου
Βρισκόμαστε σε πόλεμο με όσους μεθοδεύουν την απόλυτη λεηλασία της φύσης και την υποθήκευση της ζωής των επόμενων γενιών, με πρόσχημα το «εθνικό συμφέρον» αλλά μοναδικό σκοπό την κερδοφορία του κεφαλαίου, εργαλειοποιώντας την υπαρκτή κλιματική κρίση για να κατασκευάσουν το δούρειο ίππο των «πράσινων επενδύσεων».
Σχεδιάζουν βιομηχανικές αιολικές εγκαταστάσεις ΠΑΝΤΟΥ: σε απάτητα βουνά, σε περιoχές Natura, σε ευαίσθητους βιότοπους, σε πολιτιστικά περιβάλλοντα, παρουσιάζοντας τις ΑΣΠΗΕ ως τη μοναδική λύση για ενεργειακή επάρκεια όταν, η μετατροπή του ανέμου σε ενέργεια, η μεταφορά της και η ενσωμάτωση της στο δίκτυο αυξάνουν κατακόρυφα το κόστος της και απαιτούν τεράστιες βιομηχανικές εγκαταστάσεις και συνοδά έργα που κατακερματίζουν και καταστρέφουν ανεπανόρθωτα το περιβάλλον μετατρέποντας τη χώρα σε μια απέραντη βιομηχανική ζώνη. Γιατί, είναι μεγάλη η μπίζνα των αιολικών… Παρά το γεγονός ότι η αιολική ενέργεια αποτελεί ένα μικρό τμήμα των ΑΠΕ, που με τη σειρά τους αποτελούν ένα μόνο άξονα από τους πέντε για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, οι «πράσινοι επενδυτές» καταβροχθίζουν το σύνολο, σχεδόν, των κονδυλίων και είναι οι ίδιοι «εθνικοί» εργολάβοι που «ψάχνουν» υδρογονάνθρακες και φυσικό αέριο στην Ελληνική Τάφρο και την ηπειρωτική χώρα.
Αντί να περιορίσουμε την κατανάλωση ενέργειας, πληρώνουμε «εργολάβους» να παράξουν περισσότερη. Τρώμε τα σωθικά της γης χρόνια, τώρα θα φάμε και το «δέρμα». Τα ανθρωπογενή περιβάλλοντα επεκτείνονται ανεξέλεγκτα καταστρέφοντας φυσικά οικοσυστήματα και εξαφανίζοντας σταδιακά την υπόλοιπη ζωή. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη βιοποικιλότητα είναι η αυτοκαταστροφική επέκταση του ανθρώπινου είδους· η απώλεια της είναι εξίσου καταστροφική με την κλιματική αλλαγή.
Στην Ελλάδα η πιθανότητα να βρεθούμε σε έκταση, μεγαλύτερη του 1km2 που να απέχει περισσότερο από 1 km από τον πλησιέστερο δρόμο, είναι μικρότερη από 5%. Έχουμε κατακερματίσει τη γη και εξαφανίζουμε τη βιοποικιλότητα για να συντηρούμε μια καταστροφική βιομηχανία κρέατος, μια κουλτούρα «μιας χρήσης» και τη μεταφορά τροφής απ’ τη μια άκρη του πλανήτη στην άλλη για να πεταχτεί στα σκουπίδια ή (αλλιώς) για να πλουτίζει το κεφάλαιο.
Το ενεργειακό ζήτημα δεν θα λυθεί ποτέ εντός του καπιταλιστικού συστήματος που «μετασχηματίζεται» πουλώντας «πράσινες επενδύσεις» και «πράσινη ανθεκτικότητα» και μετατρέπει με όρους αποικιοκρατίας τις χώρες του νότου σε «μπαταρίες», συνεχίζοντας να εξαντλεί πόρους. Ενός συστήματος που ορίζει την ενέργεια ως εμπόρευμα και όχι ως κοινό αγαθό, που «κατασκευάζει» καταναλωτικές ανάγκες που απαιτούν όλο και περισσότερη ενέργεια με μοναδικό σκοπό την κερδοφορία του κεφαλαίου, αδιαφορώντας για τη φύση και το περιβάλλον.
Είναι ανάγκη η αλλαγή των καταναλωτικών προτύπων και των μορφών παραγωγής, η μείωση των αναγκών μας σε ενέργεια και ο περιορισμός της όποιας δραστηριότητας παραγωγής ενέργειας (και όχι μόνο) στα ήδη τροποποιημένα ή επιβαρυμένα ανθρωπογενή περιβάλλοντα στα πλαίσια τοπικών λύσεων για την ενεργειακή αυτονομία των κοινοτήτων.
Ο αγώνας για τη γη και την ελευθερία είναι αδιάκοπος· τα τοπικά κινήματα έχουν να αντιμετωπίσουν ένα κράτος μαφία που ξεζουμίζει τα πάντα και η φύση είναι εχθρός, ένα αιολικό λόμπυ κι ένα κρατικά χρηματοδοτούμενο μηχανισμό ΜΜΕ. Τα κέρδη πολλά και οι τσέπες λίγες, κάποιες νομοθετούν υπονομεύοντας το αύριο.
Τα τοπικά κινήματα ξέρουν τον τόπο τους και θα είναι εκεί για τη γη και την ελευθερία. Η συνεργασία και η σύμπραξη μεταξύ των συλλογικοτήτων και των κινημάτων είναι το δυνατότερο όπλο ενάντια στην εξάντληση και καταστροφή της φύσης από κράτος και κεφάλαιο.
Ενάντια στη φύσης τη λεηλασία
και του ανθρώπου την κυριαρχία.
Μάης 2024
συνέλευση κατάληψης Αλλότρια
